Μια φορά ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε να κατανοήσει την ομορφιά του φεγγαριού και την απαλότητα των αχτίδων του και το λόγο που υπάρχουν. Στάθηκε κάπου, λοιπόν, και κοιτούσε στον ουρανό. Ανάμεσα σ’ αυτόν και το φεγγάρι υπήρχε ένα πανέμορφο δέντρο με λεπτεπίλεπτα κλωνάρια και τρυφερά φύλλα. Ξεχνώντας το φεγγάρι, άρχισε να εξετάζει ένα απ’ τα λεπτεπίλεπτα κλαριά και τα τρυφερά του φύλλα και χάθηκε μέσα στις σκέψεις του γι΄αυτήν την λεπτότητα κι όταν ξανακοίταξε το φεγγάρι, εκείνο είχε δύσει.
Η κατανόηση της ζωής είναι πιο ουσιαστική από την απλή, επιφανειακή γνώση των μηχανισμών της ζωής, παρόλο που κανείς πρέπει να τους γνωρίσει κι αυτούς επίσης.
Κρισναμούρτι “Παραβολές και ποιήματα” μεταφρ. ΝΠιλάβιος εκδ.Κέδρος
Σχολιάστε