Όταν αναλογιστεί κανείς όσα συμβαίνουν εδώ και στον υπόλοιπο κόσμο -όλη τη σύγχυση, την εξαχρείωση, τη διαφθορά, τη διαίρεση, τον μεγάλο πόνο- επιβάλλεται σε όλους μας να τα αλλάξουμε, να φέρουμε ένα διαφορετικό κόσμο, να δημιουργήσουμε μια εντελώς διαφορετική κοινωνική δομή όχι μόνο στον τόπο που ζούμε, αλλά σε όλο τον κόσμο, επειδή είμαστε μέρος του κόσμου, δεν είμαστε χωριστοί από τον κόσμο. Βλέποντας το απέραντο χάος, τη μεγάλη σύγχυση και δυστυχία, νομίζω ότι δεν πρέπει να πάρουμε την πολιτική από μόνη της ή την επιστήμη από μόνη της ή την οικονομική κατάσταση κάποιας ιδιαίτερης κοινωνίας, αλλά να πάρουμε την όλη κίνηση της ζωής, είτε είναι στο εργασιακό πεδίο, στο οικονομικό πεδίο ή στο επιλεγόμενο θρησκευτικό πεδίο. Θα πρέπει να τα πάρουμε όλα σαν ένα όλο. Είναι πρόβλημά μας να μην το χωρίσουμε σε κομμάτια, να μην το διαιρέσουμε, αλλά να πάρουμε όλη την κίνηση της ζωής σαν ένα σύνολο και να την αντιμετωπίσουμε. Σ’ αυτή την κίνηση της ζωής, υπάρχει χρόνος, χώρος, αγάπη και θάνατος. Έχουμε την τάση να χωρίζουμε το θάνατο από τη ζωή και τη ζωή από την αγάπη και να θεωρούμε την αγάπη σαν κάτι ξεχωριστό από το χρόνο, αλλά για να κατανοήσουμε τι είναι ο θάνατος, πρέπει να κατανοήσουμε επίσης τον χρόνο και την αγάπη.
Κρισναμούρτι. Από ομιλία στο Νέο Δελχί το 1970
Μετάφραση Ν.Πιλάβιος από το βιβλίο του Κρισναμούρτι, «Εσωτερική Επανάσταση»
Τα δίχτυα που είχα ρίξει στο σκοτάδι
ευχαριστω 🌻
Nα είσαι καλά Φανή μου!
Καλή εβδομάδα να έχεις!
Υπέροχα αληθινό κείμενο!
Να είσαι πάντα καλά Δημήτρη μου, ν’ αναδημοσιεύεις τα κείμενα που μεταφράζει ο Νίκος! 🙂
Πολύ «ζόρικο» κείμενο (όπως πάντα βέβαια)! Ευχαριστώ για τις ευχές κι ανταποδίδω καλή μου Στεφανία! Εύχομαι να βρω χρόνο(χρήμα στην ουσία) να μεταφράσω κάποια από τα διαμάντια της διδασκαλίς του Κρισναμούρτι!
Πολλά φιλιά!
Το «κομμάτιασμα» που κάνουμε στα πάντα, είναι το ζόρικο!!! 😉