Η συνείδηση κάθε ανθρώπου είναι η συνείδηση όλης της ανθρωπότητας. Είναι ένα απέραντο ποτάμι, που δεν έχει αρχή, που πάντα συνεχίζει να κυλάει, εσύ και εγώ και ο άλλος, είμαστε μέρος του. Και εγώ και ο άλλος πεθαίνουμε. Τι γίνονται όλες οι επιθυμίες μου, τι γίνονται όλοι οι φόβοι μου, οι ανησυχίες μου, οι προσδοκίες μου, οι φιλοδοξίες μου, το τεράστιο φορτίο θλίψης που κουβαλούσα για χρόνια, τι γίνονται όλα αυτά όταν το σώμα πεθάνει; Ανακατεύονται με το ποτάμι της ανθρωπότητας και μένουν σ’ αυτό. Είναι μέρος αυτού του ποταμού. Δεν ήταν ποτέ δικά σου. Δεν είναι δικά μου, είναι μέρος αυτού του ποταμού, που εκδηλώθηκε με την μορφή του Χ, του Ψ και λοιπά. Αυτό το ποτάμι είναι φτιαγμένο από: επιθυμία, φόβο, απελπισία, μοναξιά, όπως και από τα αντίθετά τους. Αυτά είναι το ποτάμι. Και είμαστε μέρος αυτού του ποταμού. Κι όταν το σώμα πεθάνει, οι επιθυμίες, οι φόβοι, οι τραγωδίες και οι δυστυχίες – και τα αντίθετά τους – συνεχίζονται. Εγώ πεθαίνω, αλλά το ποτάμι συνεχίζει. Το ποτάμι που είναι επιθυμία. Γιατί αυτό είναι το ποτάμι. Και το ποτάμι εκδηλώνεται με μια μορφή, ένα όνομα… Από τη στιγμή, όμως, που μια εκδήλωση του ποταμού εγκαταλείπει το ποτάμι, γι’ αυτήν υπάρχει πλήρης ελευθερία από το ποτάμι. Το ποτάμι εκδηλώνεται μέσα από τον Χ και αν ο Χ χρησιμοποιώντας με αυτή την «εκδήλωση», δεν ελευθερώσει εντελώς τον εαυτό από το ποτάμι, ξαναγυρίζει σ’ αυτό. Αυτό το ονομάζουν «μετενσάρκωση». Όλοι θέλουν να συνεχίζουν να υπάρχουν.
Η σκέψη όλων των ανθρώπινων όντων υπάρχει και κυλάει σαν ένα μεγάλο ποτάμι, και σ’ αυτό το ποτάμι παραμένουν οι σκέψεις σου για τον εαυτό σου, κι όταν φύγεις. Όταν ακολουθείτε κάποια οργάνωση, κάποια ομάδα κι αυτό το περιβάλλον σας επιβάλλει να είστε κάτι, εσείς μεταμφιέζεστε σαν να είστε έξω από το ποτάμι, αλλά βρίσκεστε ακόμα εκεί· στην καθημερινή σας ζωή είστε ακόμα εκεί, γιατί εξακολουθείτε να κυνηγάτε τα ίδια πράγματα που κυνηγάει κάθε άνθρωπος, υπάρχει μια συνεχής έγνοια για τον εαυτό σας μέσα στο ποτάμι, στο οποίο όλοι οι άνθρωποι είναι παγιδευμένοι. Όταν πεθαίνεις, οι σκέψεις του «εγώ» σου συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα σ’ αυτό το ποτάμι όπως συνεχίζουν και τώρα – ως Χριστιανός, Βουδιστής, ως ό,τι σε ευχαριστεί, ως πλεονέκτης, ως φθονερός, ως φιλόδοξος, ως φοβισμένος, ως κυνηγός της ευχαρίστησης – αυτό είναι το ανθρώπινο ποτάμι μέσα στο οποίο βρίσκεσαι παγιδευμένος. Αν δεν βγείτε έξω απ’ αυτό τώρα, προφανώς θα συνεχίσετε να υπάρχετε, να «μπαινοβγαίνετε» σ’ αυτό το ποτάμι.
Κρισναμούρτι, “Εγώ χωρίς ΕΓΩ”, μετ.Αν.Ανδρεοπούλου-Ν.Πιλάβιος,εκδ.Καστανιώτη
Τρομαχτικά αληθινό… Ευχαριστώ θερμά ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ❤
Πραγματικά…πολλές φορές η αλήθεια μοιάζει τρομακτική! Εμείς όμως μάθαμε να την αντέχουμε πια 🙂 . Καλή χρονιά και καλό βράδυ Φανή!
Θυμάμαι πολύ καθαρά το βίντεο που γίνεται αυτή ακριβώς η ομιλία, με άλλα 5 άτομα ενεργά στη συζήτηση κι ένα μικρό ακροατήριο μαθητών.
Κρισναμουρτι, ο καταστροφέας κάθε εσωτερικής/ψυχολογικής «ψευτο»δομής και δοξασίας, ο άνθρωπος που μας έκανε περισσότερο από σαφές ότι οποιαδήποτε είδους προσπάθεια ακόμα και απειροελαχιστότατη στο ψυχολογικό πεδίο είναι η δράση του εγώ(δομημένο και αδιαίρετο απ’τη σκέψη) που κάτι προσπαθεί να κάνει, αλλάξει, φτάσει, και περισσότερο απ’ όλα να ξεφύγει απ’ αυτό που είναι.
Καμμιά φορά φαίνεται πως όλη μας η ζωή και οι διασκεδάσεις είναι μια προσπάθεια φυγής από αυτό.
Πολύ χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος που με ενδιαφέρουν οι διδασκαλίες του Κ. αν και ίσως εξαιρετικά δύσκολες να βιωθούν πέραν της απλής κατανόησης.
Χαιρετώ σας!
Καλησπέρα Alexk! Ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα! Και χαίρομαι πολύ όταν συναντώ ανθρώπους που τους ενδιαφέρει ο Κρισναμούρτι (και φαίνεται να έχεις ασχοληθεί πολύ με τις διδασκαλίες του).
Συγνώμη για την καθυστερημένη μου απάντηση στο σχόλιό σου(είχα μια πολύ δύσκολη εβδομάδα). Σ’ ευχαριστώ για την παρουσία σου στο μπλογκάκι αυτό! Καλή συνέχεια!
Καλησπέρα κι ευχαριστώ για την απάντηση, ζητώ συγνώμη για την εκτός θέματος, έμπνευσή μου (έκρηξη), 🙂 σε σχέση με τη δημοσίευσή σου, βαθιά επηρεασμένος από τους «Στοχασμούς Πάνω στη Ζωή μας – Σειρά Γ» που διαβάζω αυτόν τον καιρό, όπου το ζήτημα που περιέγραψα θίγεται κατά κόρον και επαναλαμβανόμενα απο τον Κ. στις συναντήσεις του.
Όπως και νά’χει εύχομαι μια καλύτερη εβδομάδα και φυσικά..
Ακολουθώ!
Καλή συνέχεια!