«ΜΟΝΟ ΜΕ ΨΩΜΙ»

» Ο Η., είπε ότι θρησκεία του είναι ο κομμουνισμός, γιατί χωρίς να ‘χει ο άνθρωπος ψωμί να φάει, δεν θα υπήρχε ούτε αυτός ούτε ο Θεός. Για να υπάρχει ψωμί για όλους, πρέπει να υπάρχουν δραστικά μέτρα, μια αναπόφευκτη εξόντωση ορισμένου αριθμού ανθρώπων που στέκονται εμπόδιο. Σ’ αυτόν τον κόσμο, συνέχισε ο Η., η βία είναι, δυστυχώς, αναγκαία για να έρθουν οι αναγκαίες αλλαγές για την ευημερία των ανθρώπων, για την ενότητα των ανθρώπων· η βία όντως παράγει ενότητα και πρέπει να χρησιμοποιείται για να φέρει ειρήνη. Στο παρελθόν πράγματι η βία έφερε περισσότερη βία, περισσότερη αιματοχυσία, αλλά τώρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά: είμαστε περισσότερο μορφωμένοι, πιο ελεγχόμενοι, πιο εξελιγμένοι, είπε. Αν μπορούσαμε να διώξουμε τους λάθος ανθρώπους από τις υψηλές θέσεις και να βάλουμε τους σωστούς ανθρώπους, τότε θα είχαμε ευτυχισμένους ανθρώπους. Τότε οι σωστοί άνθρωποι θα βοηθούσαν τους άλλους ανθρώπους να μορφωθούν, να αντισταθούν στην εκμετάλλευση, να είναι αδελφωμένοι, γιατί τότε δεν θα υπήρχαν οικονομικοί διαχωρισμοί, δεν θα υπήρχε εθνικισμός και φυλετικές διαφορές. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα μπορεί να είναι αιματοβαμμένα, αλλά το τέλος θα είναι καλό. Κοιτάξτε αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο που γίνεται, είπε τελειώνοντας, ύστερα από όλο αυτό που γίνεται θα έχουμε έναν καλύτερο κόσμο, μια πιο ευκατάστατη και ευτυχισμένη γενιά.
Αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε με τον Η. και σύντομα τον ρώτησα ευγενικά αν ο ίδιος έδινε στο ψωμί την πρώτη θέση στη ζωή. Απάντησε ότι δεν την έδινε και έμοιαζε έκπληκτος ζητώντας μου να συνεχίσω.
Δεν ζούμε μόνο με ψωμί, συνέχισα, κι αν δώσουμε πρωταρχική αξία σε κάτι δευτερεύον, τότε θα ακολουθήσει σύγχυση. Φυσικά και δεν μπορούμε χωρίς ψωμί, αλλά επειδή όλοι ακολουθούν τις λάγνες ορέξεις του αισθησιασμού, του υλισμού, της προσωπικής αθανασίας· ή της δύναμης, της φήμης, του πλούτου· ή της αυθεντίας, των μυστηρίων και των θαυμάτων, θα υπάρχει σύγκρουση, σκληρότητα και αιματοχυσίες. Επειδή όσα γίνονται αντιληπτά με τις πέντε αισθήσεις έχουν αποκτήσει πρωταρχική σπουδαιότητα, γι’ αυτό ακριβώς εξαπατούν και οδηγούν σε πλήρη σύγχυση. Εξαιτίας των αξιών των αισθήσεων υπάρχουν πόλεμοι, αιματοχυσία, επαναστάσεις, στερήσεις, ταξικά και εθνικιστικά μίση. Αυτές οι αξίες των αισθήσεων δεν γκρεμίζονται με βία οποιουδήποτε είδους, γιατί η φύση ακριβώς των αξιών των αισθήσεων είναι το να δημιουργούν σύγκρουση και το να αντιμετωπίζονται με βία, πράγμα που σημαίνει δημιουργία περισσότερης σύγκρουσης, περισσότερου ανταγωνισμού, περισσότερης σύγχυσης. Η επιθυμία ακριβώς να είναι κανείς πλούσιος, είναι αιτία κατάθλιψης, πείνας, δυστυχίας. Τα αντίθετα δημιουργούν τα δικά τους αντίθετα και στα αντίθετα δεν υπάρχουν λύσεις. Μόνο πηγαίνοντας πέρα και πάνω από τα αντίθετα, υπάρχει ευτυχία και ελπίδα για τον άνθρωπο.
Η ειρήνη δεν είναι το αντίθετο της βίας, αλλά είναι το αποτέλεσμα της κατανόησης της ματαιότητας της βίας, των αναπόφευκτων κίνδυνων και επιπτώσεών της. Ειρήνη, αγάπη, σημαίνει πληρότητα. Δεν έχουν αντίθετο· είναι ένα ενιαίο όλο. Οι αξίες των αισθήσεων και η μονιστική επιθυμία, έχουν ως αποτέλεσμα την διαρκώς αυξανόμενη απαίτηση για καταξίωση, κι έτσι την ανάγκη για πλούτο και δύναμη. Αυτή η δίψα για δύναμη, για φήμη (προσωπική αθανασία) δεν μπορεί να μεταμορφωθεί με εξαναγκασμό, με υποκατάστατα, με βία ή εξόντωση. Λάθος και αχρείοι τρόποι, όσο ευγενικός κι αν είναι ο στόχος τους, γεννάνε λάθος και αχρεία αποτελέσματα. Το τέλος βρίσκεται στην αρχή. Με την αιματοχυσία, με τους πολέμους, με την καταπίεση, δεν μπορείς να δημιουργήσεις αγάπη, καλοσύνη, αδελφότητα και ελευθερία. Το μίσος γεννάει μίσος, όπως και η βία γεννάει βία. Μόνο χρησιμοποιώντας τους σωστούς τρόπους – αγάπη και ειρήνη – μπορείς να έχεις έναν συνετό, ειρηνικό και δημιουργικό κόσμο.»

Από το βιβλίο, «Ο Κόσμος Μέσα μας», που μεταφράζεται τώρα.