Δεν μπορείς ποτέ να καθίσεις εσκεμμένα για να διαλογιστείς· πρέπει να συμβεί χωρίς να το επιδιώξεις. Εάν το επιδιώξεις, ή εάν ρωτήσεις πώς να διαλογιστείς, τότε η μέθοδος που θα σου πουν, όχι μόνο θα σου φέρει μια ακόμα διαμόρφωση, αλλά και θα δυναμώσει την τωρινή σου διαμόρφωση. Διαλογισμός είναι, πραγματικά, η άρνηση ολόκληρης της δομής της σκέψης. Η σκέψη πάντα κατασκευάζει· είτε είναι λογική είτε παράλογη· αντικειμενική ή αρρωστημένη, και όταν προσπαθεί να διαλογιστεί έχοντας κάποιο κίνητρο ή από μια αντιφατική και νευρωτική κατάσταση, τότε αναπόφευκτα θα προβάλει αυτό που είναι η ίδια και θα πάρει τη δική της κατασκευή σαν μια σοβαρή πραγματικότητα. Είναι σαν τον πιστό που διαλογίζεται πάνω στη δική του πίστη: δυναμώνει και καθαγιάζει εκείνο που ο ίδιος, από φόβο, έχει δημιουργήσει. Η λέξη, είναι η εικόνα ή το είδωλο που η λατρεία του γίνεται σκοπός. Ο ήχος της λέξης φτιάχνει το δικό της κλουβί και τότε ο θόρυβος της σκέψης ανήκει στο κλουβί και είναι αυτή η λέξη και ο ήχος της που διαιρούν τον παρατηρητή από το παρατηρούμενο. Η λέξη δεν είναι μόνον ένα μέρος κάποιας γλώσσας, ούτε μόνο ένας ήχος, αλλά είναι επίσης κι ένα σύμβολο, μία ανάμνηση ενός γεγονότος που απελευθερώνει την κίνηση της μνήμης, της σκέψης. Η ρίζα του φόβου βρίσκεται στον μηχανισμό της λέξης. Διαλογισμός, είναι η πλήρης απουσία κάθε λέξης.
από το βιβλίο του Κρισναμούρτι που μεταφράζεται τώρα, «Η μόνη επανάσταση». Θα κυκλοφορήσει μέσα στο χρόνο από τις εκδόσεις Καστανιώτη
Τα δίχτυα που είχα ρίξει στο σκοτάδι
Σχολιάστε