Εδώ και λίγο καιρό, βλέποντας διάφορα για τον Όσσο και τον Κρισναμούρτι στο ίντερνετ, μου ήρθε η ιδέα να ανεβάσω εδώ, κάτι που έχει πει ο Κρισναμούρτι γι’ αυτόν σε μια συζήτηση. Δεν αναφέρει στα ίσια το όνομά του, αλλά τον εντοπίζει έμμεσα μιλώντας για πολλούς οπαδούς σε Ευρώπη και Αμερική, και κυρίως για τη Ρολς Ρόυς που ο Όσσο (ο Μπαγκουαν Σρι Ραζνίς, δηλαδή) ήταν ο μόνος γκουρού που είχε τέτοιο αυτοκίνητο – και πάνω από ένα. Έχω κουβεντιάσει με ένα φίλο μου Ινδό γι” αυτή τη συζήτηση, που ήξερε και τη συνάντηση, καθώς ήταν πολύ κοντά στον Κρισναμούρτι για μεγάλο μέρος της ζωής του, ως μάγειράς του.
Πριν καιρό, πριν τέσσερα χρόνια, ανέβασα ένα ποστ, με κάποια απάντηση που έδωσε ο Κρισναμούρτι σε μια ερώτηση που αναφερόταν κυρίως στον Ραζνίς. Αν θέλετε υπάρχει ΕΔΩ. Αποφάσισα, λοιπόν, να ανεβάσω κι αυτό το κομμάτι από τη συζήτηση που σας είπα και το μετέφρασα. Είναι από την 8η Συζήτηση με τον Δόκτορα Allan Anderson, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, που αν θέλετε να τη δείτε ολόκληρη υπάρχει σε βιντεοταινία και με ελληνικούς υπότιτλους στο ίντερνετ, στο http://www.jkrishnamurti.org/ Το κανονικό όνομα του Όσσο ήταν Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς. Το άλλαξε ο ίδιος σε Όσσο το 1985, λίγο πριν φύγει από την Καλιφόρνια για να επιστρέψει στην Ινδία, όπου και πέθανε το 1990. Όλη η ιστορία του, για όσους ξέρουν Αγγλικά, υπάρχει ΕΔΩ. Και να το κομμάτι από τη συζήτηση του Κρισναμούρτι που μετέφρασα, χωρίς σχόλια.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Π.
Κρισναμούρτι: Κάποτε συζήτησα με έναν γκουρού που είχε έρθει. Είχε πάρα πολλούς οπαδούς και ήταν πάρα πολύ γνωστός. Ακόμα είναι πάρα πολύ γνωστός. Μου είπε: «Έχω διδάξει στους μαθητές μου…», και ήταν πολύ περήφανος που είχε χιλιάδες μαθητές, καταλαβαίνετε; Κι έμοιαζε παράλογο για έναν γκουρού να νιώθει υπερηφάνεια!
Άντερσον: Ήταν επιτυχημένος;
Κρισναμούρτι: Ναι, επιτυχημένος. Και επιτυχία σημαίνει Καντιλάκ ή Ρολς Ρόϋς, και Ευρωπαίους όσο και Αμερικάνους οπαδούς. Όλο αυτό το τσίρκο που γίνεται.
Άντερσον: Όλη η επιδειξιμανία του.
Κρισναμούρτι: Και έλεγε: «Είμαι φτασμένος γιατί έχω μάθει να ελέγχω τις αισθήσεις μου, το σώμα μου, τις σκέψεις μου, τις επιθυμίες μου. Τις έχω συγκρατήσει όπως λέει κι η Μπαγκαβάντ Γκίτα: “Συγκράτησε κάτι και τότε βασιλεύεις, ιππεύεις ένα ατίθασο άλογο”, ξέρετε για τη συγκράτηση». Συνέχισε έτσι για κάποιο διάστημα και του είπα: “Κύριε, και τι έγινε τελικά; Τα έχετε ελέγξει. Πού βρίσκεστε τελικά;” Μου είπε: “Τι είναι αυτό που ρωτάτε; Έχω φτάσει”. “ Έχετε φτάσει πού, κύριε;”, τον ρωτάω. “ Έχω φτάσει στη φώτιση”.
Απλώς ακούστε το αυτό και παρακολουθήστε τη λογική αλληλουχία ενός ανθρώπινου πλάσματος που έχει μια κατεύθυνση που την ονομάζει Αλήθεια· και για να την φτάσει, υπάρχουν τα παραδοσιακά βήματα, το παραδοσιακό μονοπάτι, η παραδοσιακή προσέγγιση. Τα έχει κάνει όλα και μου λέει: . “Το έχω, το κρατάω στο χέρι μου. Ξέρω τι είναι”. Κι εγώ του είπα, “ε, καλά, κύριε…”. Εκείνος άρχισε να συγχύζεται πολύ, γιατί ήθελε να με πείσει ότι είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και όλα αυτά. Του πρότεινα να καθίσουμε κάτω, κάθισα ήσυχα και τον άκουγα και ησύχασε κι εκείνος.
Καθώς καθόμαστε δίπλα στη θάλασσα, του είπα: “Βλέπετε τη θάλασσα, κύριε”; “Φυσικά”, απάντησε εκείνος και του είπα: “Μπορείτε να κρατήσετε αυτό το νερό μέσα στη φούχτα σας; Αν κρατήσετε αυτό το νερό μέσα στη φούχτα σας, δεν θα είναι πια η θάλασσα”. Δεν μπορούσε να το καταλάβει και του είπα, “καλά, αφήστε το…”. Φυσούσε ένα απαλό δροσερό αεράκι από το νοτιά και είπε: “Φυσάει αεράκι”, και τον ρώτησα: “Μπορείτε να το κρατήσετε μέσα στην παλάμη σας; Όχι, βέβαια. Μπορείτε να κρατήσετε τη γη; Όχι. Τι κρατάτε, λοιπόν, κύριε; Λόγια”; Και τότε, κύριε, ο γκουρού θύμωσε πάρα πολύ και μου είπε: “Δεν θα σας ακούσω άλλο. Είσαστε κακός άνθρωπος”. Και σηκώθηκε και έφυγε.
Απ’ όσα έχω διαβάσει για τον Οsho και την “διδασκαλία” του ( ας πούμε καλύτερα αυτά που πρέσβευε..) μου κάνουν μεγάλη εντύπωση αυτά που αναφέρονται εδώ σαν απαντήσεις του Ινδού προς τον Κρισναμούρτι…ας πούμε ότι δεν μου μοιάζει να είναι αυτή η ιδιοσυστασία γραφής και ο τρόπος σκέψης του Osho. Ένας άνθρωπος που με έναν και μόνο συλλογισμό του μπορούσε να δώσει απαντήσεις στα ποιο σημαντικά προβλήματα της ύπαρξης, που μπορούσε με τα πιο απλά και στοχευμένα λόγια να πηγαίνει στην ρίζα άλυτων προβληματισμών, φέρεται εδώ να δίνει “στενές” και υπερφίαλες απαντήσεις που, τέτοιες που ακούς καμιά φορά απο επηρμένους και θρησκόληπτους ρασοφόρους….απλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση…
Πανέξυπνος άνθρωπος και χαρισματικός, ο Όσσο. Κάπου βέβαια πέρα από την εικόνα που έχτισε προς τους οπαδούς του, υπάρχει και η πραγματικότητα που κάποια στοιχεία της δείχνουν ότι ο Όσσο είχε μια εμμονή να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Κρισναμούρτι. Στις περισσότερες ομιλίες του Κρισναμούρτι υπήρχε μια αντιπροσωπεία των οπαδών του Όσσο ντυμένη ομοιόμορφα στα πορτοκαλί να κάθεται στις πρώτες θέσεις και να παρακολουθεί τις ομιλίες. Πίστευε ότι έλεγε τα ίδια με τον Κρισναμούρτι, τον οποίο αποδέχονταν ως μεγάλο δάσκαλο, αλλά από την άλλη όταν μιλάει για τον Κρισναμούρτι επιχειρεί με μαεστρία (λέγοντας ανακρίβειες) να τον αποδομήσει.
Ο Κρισναμούρτι από την άλλη ήταν αδιάφορος σε όλα αυτά. Δεν τον ενδιέφερε καθόλου μα καθόλου η εικόνα και η γνώμη που είχαν οι άλλοι γι αυτόν. Ξεσκέπαζε τις πραγματικές και κρυμμένες προθέσεις των κάθε λογής γκουρού αλλά και των οπαδών τους. Και σίγουρα δεν είχε να δώσει-όπως ο Όσσο- έτοιμες απαντήσεις. Είχε όμως εκείνες τις ερωτήσεις που μπορούν να ενεργοποιήσουν έναν έντιμο άνθρωπο ώστε ερευνώντας με προσοχή εντός του να μπορέσει μονάχος του να ελευθερωθεί οριστικά από το μέγα πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το αν συνέβη ή όχι το περιστατικό αυτό ανάμεσα στον Κ και στον Ο, χρειάζεται μεγάλη προσοχή ( καθώς και επίγνωση των εντυπωμένων εικόνων που έχουμε στο μυαλό μας) και έρευνα ώστε να πάμε στην ουσία της Διδασκαλίας όπου υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πέρα από τα πρόσωπα.
Δεν ειναι ο osso καλε μου φιλε ειναι ο Μαχαριση