Ο διαλογισμός είναι μία κίνηση χωρίς τέλος. Ποτέ δεν μπορείς να πεις, «τώρα διαλογίζομαι» ούτε να ορίσεις κάποια συγκεκριμένη ώρα για διαλογισμό. Δεν είναι κάτω από τις διαταγές σου. Η ευλογία του δεν έρχεται σε σένα επειδή ζεις μια συστηματοποιημένη ζωή ή επειδή ακολουθείς μια προγραμματισμένη διαδικασία ή ηθική. Ο διαλογισμός έρχεται μόνον όταν η καρδιά σου είναι πραγματικά ανοιχτή. Όχι όταν είναι ανοιχτή με το κλειδί της σκέψης ούτε όταν την έχει κάνει να νοιώθει ασφαλής ο νους, αλλά όταν είναι τελείως ανοιχτή, όπως ο ουρανός που δεν έχει σύννεφα• τότε έρχεται χωρίς να το ξέρεις, χωρίς να τον προσκαλέσεις. Αλλά δεν μπορείς ποτέ να τον φυλάξεις, να τον συντηρήσεις, να τον λατρέψεις. Αν το προσπαθήσεις, δεν θα ξανάρθει ποτέ· ό,τι κι αν κάνεις θα σε αποφεύγει. Στον διαλογισμό δεν είσαι σημαντικό πρόσωπο, δεν έχεις τη δική σου θέση μέσα σ’ αυτόν• η ομορφιά του δεν βρίσκεται σε σένα, αλλά στον ίδιο. Και σ’ αυτό δεν μπορείς να προσθέσεις τίποτα. Μην κοιτάζεις έξω από το παράθυρο ελπίζοντας να τον τσακώσεις ξαφνικά, ούτε να κάθεσαι σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο περιμένοντάς τον να ‘ρθει. Έρχεται μόνον όταν εσύ δεν υπάρχεις καθόλου και η μακαριότητά του δεν έχει συνέχιση.
Κρισναμούρτι “Η μόνη επανάσταση” μετ.Ν.Πιλάβιος, αναμένεται η κυκλοφορία του από τις εκδ.Καστανιώτη
Τα δίχτυα που είχα ρίξει στο σκοτάδι
Σχολιάστε