Η μοναδική επιθυμία του Κρισναμούρτι και ένα ανέκδοτο

Γράφει ο Αsit Chandmal το βιβλίο του «One Thousand suns», σελ. 125.:
«…Την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου μίλησα με τον Κρισναμούρτι Τον ρώτησα: «Σε όλη σου τη ζωή, βοηθούσες τους άλλους, νοιαζόσουνα για τους άλλους, κι εμένα προσωπικά με βοηθούσες σε όλη μου τη ζωή. Αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να σε ρωτήσω, υπάρχει καμιά πιθανότητα να σε βοηθήσω κι εγώ; Δεν εννοώ να σε βοηθήσω σωματικά, γι’ αυτό σε φροντίζουν· ρωτάω πώς μπορώ, πώς μπορούμε όλοι μας να σε βοηθήσουμε».
Μ’ ακούει με τα μάτια κλειστά. Τ’ ανοίγει και μου λέει πολύ σοβαρά: «Μην αφήσετε κανένα να βλάψει τις διδασκαλίες». Κι έπειτα κλείνει πάλι τα μάτια του.

Ανέκδοτο Κρισναμούρτι from ο Παραμυθάς on Vimeo.

Κάποτε, ο Διάβολος, κατέβηκε στη γη με ένα φίλο του. Κι εκεί που περπατούσαν στο πεζοδρόμιο βλέπουν έναν άνθρωπο να σκύβει, να παίρνει κάτι από το δρόμο και καθώς το κοιτάει να φωτίζεται το πρόσωπό του και να γεμίζει ευτυχία, τρομερή ευτυχία. Τότε ρωτάει το Διάβολο ο φίλος του: «Τι είναι αυτό που βρήκε και φωτίστηκε έτσι το πρόσωπό του;» «Ένα κομμάτι Αλήθειας», απαντάει ο Διάβολος. «Ααα, αυτό είναι κακό, δεν ανησυχείς;» λέει πάλι ο φίλος, «αυτό είναι κακό για σένα, μπορεί να σε βλάψει». «Μπα…» απαντάει ο Διάβολος , «δεν θα πάθω τίποτα γιατί θα τον βοηθήσω να την οργανώσει».