Aναφορές του Κ στο τί σημαίνει να μελετά κανείς τις διδασκαλίες

Ερώτηση: Ήθελα να σας ρωτήσω,κύριε, σχετικά με το (…) τι σημαίνει να μελετά κανείς τις Διδασκαλίες.

Κρισναμούρτι:…Νομίζω ότι θα’θελα όσα λέει ο Κ να γίνουν ολοκληρωτικά μέρος της ζωής μου κι όχι απλώς να έχω μελετήσει τον Κ και να επαναλαμβάνω ότι λέει εκείνος αλλά, κατά την μελέτη, να αφομοιώνω πραγματικά…όχι μόνο κομμάτια από ‘δω κι από ‘κει, όχι μόνο αυτά που με βολεύουν.

Ερ: Μπορούμε να συζητήσουμε για το πώς γίνεται αυτό;(…)

Κ: …Για να μελετήσω αυτό που λέει ο Κ  θα ήθελα να το ερευνήσω να το εξετάσω, να το αμφισβητήσω κι όχι μόνο να διαβάσω κάτι.(…)Θα διάβαζα όχι απλώς για να απομνημονεύσω, αλλά θα διάβαζα για να μάθω, να δω τι λέει καθώς και τις δικές μου αντιδράσεις σ’ αυτό (αν συμφωνώ ή βρίσκομαι σε αντίθεση, αν έχει δίκιο αυτός ή εγώ), έτσι ώστε να υπάρχει μια διαρκής επικοινωνία κι ανταλλαγή ανάμεσα σε ό,τι διαβάζω και σε ό,τι αισθάνομαι.Θα ήθελα να εδραιώσω μια σχέση ανάμεσα σ’ αυτά που διαβάζω,βλέπω,ακούω και σ’ εμένα, με τις αντιδράσεις μου, τη διαμόρφωσή μου…[θα ήθελα να εδραιώσω]… ένα διάλογο ανάμεσα σε κείνον και σε μένα.Ένας τέτοιος διάλογος πρέπει αναπόφευκτα να φέρει μια ριζική αλλαγή.

Ερ: …Όταν κάποιος διαβάζει κάτι το εξαιρετικό, πώς κρατιέται αυτό;

Κ:  Κύριε, δεν χρειάζεται να το κρατήσετε. Από τη στιγμή που το διαβάσετε και δείτε ότι είναι αλήθεια, είναι δικό σας, δεν χρειάζεται να το «κρατήσετε». Έχετε πια για πάντα επίγνωση αυτού του πράγματος. Το κοιτάτε συνέχεια. Ακόμα κι όταν πλένετε πιάτα, εκείνο είναι εκεί.

{..Δεν επιτρέπω ποτέ στον εαυτό μου να παγιδευτώ απ’ όσα λέγονται. Κάνω ερωτήσεις όλη την ώρα…Αν μου φαινόταν η διδασκαλία σωστή, θα ρώταγα: «Γιατί νιώθω ότι είναι σωστή;»}